ادبیات نظری تحقیق انگل تیلریا، تیلریوز، پاتولوژی گوسفند و گاو، بیماریزایی، تشخیص، علائم بالینی - دانلود رایگان
دانلود رایگان
دانلود رایگان لینک دانلود و خرید پایین توضیحاتدسته بندی : ووردنوع فایل : word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )تعداد صفحه : 20 صفحه قسمتی از متن word (..docx) : تاریخچه: کخ1Koch در آفریقای شرقی برای اولین بار پیروپلاسم2 Piroplasmaهای کوچک را در خون گاو مشاهده نمود. در سال 1904 تیلر3 Theiler در آفریقای جنوبی انگلی را به نام پیروپلاسما پارووم4 Piroplasma parvum شناسایی کرد و نشان داد که این انگل با تزریق به حیوان سالم انتقال نمی یابد. در همان سال دو نفر روسی به نام های شونکوفسکی5 Dschunkowsky و لوس6 Luhs پيروپلاسم های کوچکی را در خون گاوهای قفقاز پيدا کردند و انگل را پيروپلاسما آنولاتم7 P. annulatum نامیدند.در سال 1907 بتنکورت8 Bettencourt و همکاران هنگام تقسيم بندی پیروپلاسما، جنس تيلريا را برای انگل ها کوچکی که در آفريقای جنوبی کشف شده بود، اختصاص دادند و پيروپلاسما پارووم به تيلريا پارووم تغيير نام يافت. در سال 1910 محققان مختلف در عقده های لنفاوی و کبد گاوهای مبتلا به تب سواحل شرقی9 East coast fever اجسام مخصوصی یافتند که گوندر10 Gonder در آن سال هویت آن ها را کشف نمود و اثبات کرد آن ها همان مراحل شیزونت11 Schizont انگل می باشند. تيلريا لستوکاردی (تيلريا هيرسی)13 T. hirci عامل اصلی نوع بدخيم تيلريوز گوسفند و بز می باشد که به عنوان يک فرم جديد از پیروپلاسموز، ابتدا در گوسفندان سودانی دیده شده و توسط محمد افندی اسکار14 Effendi Askar توصیف شده و جزئيات آن توسط او ثبت شد و سپس در آزمايشگاه های دامپزشکی وزارت کشاورزی مصر در سال 1914 توسط ليتلوود1 Littelwood به تأييد نهايی رسيد.در پاتولوژی دو مورد گوسفند تلف شده در قرنطینه از سودان، پیروپلاسمای کوچک داخل اریتروسیتی در اشکال مختلف و نیز ماکروشیزونت2 Macroschizont خارج اریتروسیتی (اجسام آبی کخ3 Koch's blue bodies) در طحال و عقده های لنفاوی يافت شد. ماسون4 Mason فرم تازه کشف شده را از مدل گوسفندی بابزيا خصوصاً پیروپلاسما اوويس5 P. ovis که در مصر و سوریه شایع بود تفکیک کرد. مراحل آسیب شناختی و اندازه ی کوچک پیروپلاسما به همراه شيزونت های خارج اريتروسيت، آنها را به اين واقعيت رهنمود کرد که اين اجسام يافت شده نوعی از تيلريا بنام تيلريا هيرسی هستند که امروزه بنام تيلريا لستوکاردی شناخته می شود. (مورل و يولينبرگ، 1981).شخصی به نام نيتز6 Neitz در بررسی های دقيق تر توانست اين تک ياخته پاتوژن و بیماریهای وابسته به آن را تشخيص دهد و بعدها بيماری در صربستان، الجزاير، ايران و عراق شناسايی شد (نيتز، 1957;هوشمندراد و همکاران، 1976). علاوه بر اين، بيماری در مناطق مديترانه ای، خاورمیانه، چين و هند نيز گزارش شده است. (لواين، 1983).به منظور تشخيص تيلريا لستوکاردی در کشورهای ترکيه، عراق و ايران دو نکته مهم مورد توجه بوده است اول آنکه انگل توسط کنه هيالوما آناتوليکم آناتوليکم7 Hyalomma anatolicum anatolicum به صورت مرحله به مرحله منتقل می شود (هوشمندراد و حاوا، 1973). دوم اینکه مرحله ماکروشيزونتی انگل به صورت داخل آزمايشگاهی در سلولهای تک هسته ای گوسفند کشت داده شده است (هوشمند راد و حاوا، 1973).اين دو نکته کمک می کند که مقادير زيادی از انگل را به صورت مراحل اسپوروزوآيت1 Sporozoite و ماکروشيزونت تهيه کرده تا بتوان تحقيقات وسيعی را در ارتباط با پاتوژن و بيمای ايجاد کننده انجام داد .نتايج تحقیقات انجام شده نشان می دهد که تيلريا لستوکاردی در بسياری از موارد با تيلريای بيماری زای گاويعنی تيلريا پاروا2 Theileria parva و تيلريا آنولاتامشابه بوده است. در حقيقت وجود تشابهات با تيلريا آنولاتا که آلوده کننده نشخوار کنندگان بوده و ناقل آن کنه هيالوما آناتوليکم آناتوليکم که همان ناقل تیلریا لستوکاردی می باشد، موجب یک سری ابهامات شده است و این مسئله نشان می دهد که دسترسی به راه های تشخیصی جديد و تکنيک های خاص و انجام تحقیقات بیشتر بر روی انگل امری ضروری است.در راستای پژوهش های کیروار3 Kirvar، عفونت، حدت، بيماری زايی، بيولوژی مولکولی، بیوشیمیایی، ایمنی زایی و آنتی ژنیسیته تیلریا لستوکاردی شرح داده شده و با تیلریا آنولاتا مقایسه گردید (کیروار و همکاران، 1998).- تيلريا و طبقه بندي آن:گونههای مختلف تيلريا، طيف وسيعي از پستانداران و عمدتاً نشخواركنندگان را مبتلا ميسازند. اين انگلها، اهميت ويژه اي را به عنوان پاتوژن در گاو، گوسفند و بز در مناطق استوايي و تحت استوايي دارند و به عنوان يكي از موانع مهم در بهبود صنايع دامي در جهان مطرح شدهاند (اشنيتگر و همكاران، 2000). قبلاً طبقه بندي گونههاي تيلريا به علت اختلاف نظر در مورد مسائلي چون داشتن يا نداشتن مراحل جنسي انگل در ناقلين كنه اي، بحث انگيز بوده است. هر چند اخيراً بسياري از اين اختلاف نظرها در نتيجه مطالعات دانشمنداني چون شين1 Shein و همكارانش مبني بر تاييد وجود مرحله جنسي انگل در كنه ناقل رفع شده است. اين يافته منجر به بحث هاي بيشتري در ارتباط با الگوي طبقه بندي تيلريا شد و نتيجه اين بحث ها آن بود كه پيروپلاسمها2Piroplasm بايد به صورت يك زير راسته در مجاورت انگل هاي مالاريا يا همان هموسپورينا3 Hemosporina قرار بگيرند (هونيگبرگ و همكاران، 1964 ; بارنت و همكاران، 1968 ; ايروين و همكاران، 1981). تك ياخته تيلريا به صورت زير طبقه بندي شده است:زير سلسله4 Subkingdom پروتوزوآ5 Protozoa، شاخه6 Phylum اپي كمپلكسا7 Apicomplexa، رده8 Class اسپوروزوآ9 Sporozoa ، زير رده10 Subclass پيروپلاسما11 Piroplasma، راسته12 Order پيروپلاسميدا13Piroplasmida، خانواده14 Family تيلريئيده15Theileriidae، جنس16 Genus تيلريا، گونه17 Species تيلريا لستوكاردي(هيرسي)18 T. lestoquardi (hirci)(ايروين و همكاران، 1987 ; واكر، 1990).علاوه بر جنس تيلريا، دو جنس ديگر به نام هاي هماتوكسنوس19 Haematoxenus و سايتوكس زئون20 Cytauxzoon نيز در خانواده تيلريئیده تشخيص داده شده است (هاشمي فشاركي، 1365 ; واكر، 1990). همچنين اعضاي اين خانواده به اشكال گرد، بيضي و ميله اي شكل و يا اشكال بي قاعده در لنفوسيت ها Lymphocytes، هيستوسايت ها2 Histocytes و اريتروسيت ها3 Eryttrocyte ديده مي شوند (سولزبي، 1982).- تيلريا لستوكاردي (هيرسي):