ادبیات نظری تحقیق تنش های محیطی گیاهان - دانلود رایگان
دانلود رایگان
دانلود رایگان لینک دانلود و خرید پایین توضیحاتدسته بندی : ووردنوع فایل : word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )تعداد صفحه : 28 صفحه قسمتی از متن word (..docx) : تنش هاي محيطي:تنش يا استرس واژه اي است که اولين بار توسط دانشمندان علوم بيولوژيک در مورد موجودات زنده به کار برده شد. بعدها اين واژه از علم فيزيک برگرفته شده و آن را به عنوان هر عاملي که امکان بالقوه وارد آوردن صدمه به موجودات زنده را دارد تعريف نمودند (کافي، 1379). تنش، نتيجه روند غيرعادي فرايند هاي فيزيولوژيکي است که از تأثير يک يا ترکيبي از عوامل زيستي و محيطي حاصل مي شود. بنابراين تنش داراي توان آسيب رساني مي باشد که به صورت نتيجه يک متابوليسم غير عادي روي داده و ممکن است به صورت آفت رشد، مرگ گياه و يا مرگ بخشي از گياه بروز کند (حکمت شعار، 1372). تنش هاي محيطي را معمولاً به دو دسته تقسيم کرده اند:تنش هاي ناشي از عوامل زنده - تنش هاي ناشي از عوامل غير زنده تنش هاي ناشي از عوامل زنده شامل آفات و امراض است و تنش هاي عوامل غير زنده به پنج گروه تقسيم شده اند که از بين آن ها خسارت وارد به گياهان زراعي در اثر تنش هاي کمبود آب، شوري و دما در سطح جهان گسترده تر بوده و به همين جهت بيشتر مورد مطالعه قرار گرفته اند (کافي، 1372).- نقش آب در گياهانبه طور کلي نقش آب در سلول هاي گياهي به شرح زير است:1- حلال بوده و محيطي مناسب براي واکنش هاي شيميايي را فراهم مي کند.2- محيطي مناسب براي انتقال موادمعدني مي باشد.3- محيطي مناسب است که موجب تورم سلول هاي گياهي مي شود. آماس باعث بزرگ شدن سلول، ساختار گياه و شکل گيري آن مي گردد.4- باعث آبگيري و خنثي سازي بار الکتريکي روي مولکول هاي کلوئيدي مي شود. درمورد آنزيم هاي آبگيري، موجب حفظ ساختمان آنزيم و تسهيل فعاليت هاي کاتاليزوري آن مي گردد.5- ماده خام فتوسنتزي، فرآيندهاي هيدرولتيکي و ساير واکنش هاي گياهي را تشکيل مي دهد.(1/٪)6- تبخيرآب و تعرق موجب خنک شدن سطوح گياه مي گردند (99٪آب جذب شده توسط گياه صرف تعرق مي شود).7- آب جزء تشکيل دهنده اصلي پرتوپلاسم است و 89-85 درصد وزن تر اغلب بافت ها را تشکيل مي دهد(عليزاده، 1384).- تنش خشکيبه طور کلي در بين تمام تنش ها، تنش خشکي3-Drought stress يکي از مهمترين و شايع ترين عوامل محدود کننده رشد گياهان در مناطق خشک و نيه خشک به شمار مي آيد (Turhan & Baser., 2004). خشکي يکي از مهمترين فاکتورهاي محدود کننده توليد است که در بسياري از نقاط دنيا مسئله تهديد کننده و رو به رشدي است (Passioura., 2007). بسياري از گياهان حداقل يک بار در سيکل زنگي خود با خشکي مواجه مي گردند و اين زماني است که بذر آنها رسيده و خشک مي شود (آرمند پيشه و همکاران، 1388). خشکي يک عامل مهم براي کاهش محصول در سر تا سر جهان است که ميانگين عملکرد را تا 50 درصد و بيشتر کاهش مي دهد (Efeoglu et al., 2009) و تقريباٌ توليد 25 درصد زمين هاي جهان را محدود مي کند (آرمند پيشه و همکاران، 1388). خشکي تنها کمبود آب در محيط رشد گياه نمي باشد بلکه در اثر تعدادي از عوامل محيطي ديگر مانند درجه حرارت زياد، کمبود رطوبت نسبي هوا، سرعت شديد جريان هوا و روزهاي آفتابي به وجود آمده و تحت تأثير اين عوامل تشديد مي گردد (کافي و مهدوي دامغاني، 1379). لذا به طور کلي آب يکي از مهمترين عوامل موثر در عملکرد است و تنش آب در گياهان علوفه اي سبب کاهش سرعت رشد، کاهش سطح برگ و نهايتاً کاهش توليد مي شود (راهنما و همکاران 1387). استرس ناشي از خشکي زماني روي مي دهد که آب موجود در خاک کاهش يابد و شرايط جوي به دفع آب از طريق تعرق ـ تبخير، کمک مي نمايد. همچنين استرس ممکن است به مدت يک روز يا در يک دوره طولاني اتفاق بيفتد و در صورت ادامه خشکي گياه ممکن است در اثر خشکي از بين رود، مگر اينکه داراي مکانيزم هاي مقاومت باشد تا از طريق آن ها دفع آب در عده اي از بافت ها و اندام ها متوقف و يا کاهش حاصل کند يا اينکه آن ها قادر باشند سرعت جذب و انتقال آب را افزايش دهند (حکمت شعار، 1372). از نقطه نظر کشاورزي، خشکي عبارت است از ناکافي بودن آب قابل دسترس، شامل بارش نزولات، ظرفيت ذخيره رطوبت خاک، مقدار و پراکندگي آن در طي دوره ي رشد گياهان زراعي است که باعث محدود شدن پتانسيل ژنتيکي عملکرد گياه زراعي مي شود (vinocur and Altman., 2005; Gubis et al., 2007). اين محدوديت به همراه ساير تنش هاي غير زنده از جمله شوري، سرما، گرما، و تنش هاي زنده، پتانسيل ژنتيكي عملكرد گياهان زراعي را به مقدار قابل توجهي كاهش مي دهند (Parrish et al., 2006; Ping et al., 2006; Verslues et al., 2006; Martinez et al.,).- اثرات خشکي بر رشد و عملکرداولين و مهمترين تأثير خشکي آسيب زدن به جوانه و استقرار ضعيف آن است. رشد عبارت است از تقسيم سلول، طويل شدن سلول و تمايز، و در گير کردن رويدادهاي ژنتيکي، فيزيولوژيکي و مورفولوژيکي و ترکيب اثرات متقابل پيچيده آنها. کيفيت و کميت رشد گياه وابسته به فرآيندهايي است که بوسيله کمبود آب متأثر هستند. رشد سلول يک فرآيند فيزيولوژيکي حساس به خشکي است که دليل آن کاهش فشار تورگر مي باشد. در کمبود شديد آب، طويل شدن سلول بيشتر گياهان بوسيله قطع جريان آب از آوند چوب به سلول هاي در حال رشد اطراف متوقف مي شود (Farooq et al., 2009). تخريب تقسيم ميتوز، منجر به کاهش طويل شدن سلول و در نهايت ارتفاع، سطح برگ و رشد محصول