ادبیات نظری وپیشینه پژوهش تعارف،مفاهیم وابعاد اضطراب - دانلود رایگان
دانلود رایگان
دانلود رایگان لینک دانلود و خرید پایین توضیحاتدسته بندی : ووردنوع فایل : word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )تعداد صفحه : 37 صفحه قسمتی از متن word (..docx) : فصل دوممبانی نظری و پیشینه پژوهش2-1- مبانی نظری2-1-1-اضطراباز بین عواطف منفی، اضطراب به طور گسترده ای تقریباً برای همه انسان ها شناخته و تجربه شده است به همین ترتیب به عنوان یکی از اساسی ترین ساختارها در روانشناسی است. اضطراب در مفهوم سازی آسیب شناسی روانی، انگیزش و شخصیت از مفاهیم محوری و مرکزی است. (عبدالخالق .Abdel-Khalek، 2004). اضطراب به منزله بخشی از زندگی هر فرد در همه جوامع به عنوان پاسخ مناسب و سازگاری تلقی می شود. فقدان اضطراب یا اضطراب زیاد ممکن است ما را با مشکلات و خطرات قابل توجهی مواجه سازد. اضطراب در حد متوسط و سازنده فرد را وا می دارد که برای انجام امور خود، به موقع و مناسب تلاش کرده و بدین ترتیب زندگی خود را بارورتر و بادوام تر سازد(دادستان، 1374). اضطراب و نگرانی نقش عملکردی بسیار مهمی را در رفتارهای انطباقی افراد ایفا می کند و جسم فرد را برای پاسخ به عامل خطر آماده کرده تا از این طریق نظام روانی را برای پاسخ سریع دادن فعال کرده و در نتیجه فرد را برای فرار کردن از موقعیت خطر کمک کند(ویمز .Weems، 2008). اضطراب حالتی است که با احساس ناآرامی، تشویش و یا ترس در انسان همراه است. معمولاً این حالت در زمانی که انسان نتواند پیامدهای کاری را پیش بینی یا آن را بازبینی نماید رخ می دهد. مثلا پیش از برگزاری هر آزمون مهم، اضطراب به سراغ آزمون شونده می آید چرا که وی نمی تواند سؤال ها را پیش بینی کند و یا نسبت به کسب نمره ی خوب تردید دارد. معمولاً از واژه ی ترس نیز برای بیان این حالت استفاده می شود (رضایی، 1384). اگر اضطراب به طور ساده یک علامت هشدار تلقی می شود، اساساً می توان آن را عاطفه ای نظیر ترس برشمرد(جان بزرگی، 1382). نشانه های اضطراب در سطوح مختلفی مانند روانشناختی، رفتاری و جسمانی بروز پیدا می کند. اضطراب در سطح روانشناختی و رفتاری می تواند به صورت خشم، ناپایداری عاطفی، حساسیت بیش از حد، تخریب گری، فزون کنشی و اختلال های حرکتی مشخص گردد. در سطح جسمانی که به منزله ی نقابی برای پنهان کردن حالات اضطرابی هستند. به همراه شاخص هایی چون تغییر ضربان قلب، افزایش فشار خون، بحران های تنفسی، رنگ پریدگی، خشکی دهان و تنش عضلانی است. بنابراین، هرگاه با سردرد، دل درد و یا اختلال های هاضمه دیگر که شدت آن ها بر اساس متغیرهای مختلف متفاوت است، مواجه شدیم باید احتمال وجود یک اضطراب را در نظر بگیریم(دادستان، 1382). اضطراب هشداری برای تهدید برونی یا درونی است و کیفیات نجات دهنده زندگی دارد. در سطحی پایین تر، اضطراب هشداری برای آسیب بدنی، درد، درماندگی، تنبیه احتمالی و ناکام ماندن نیازهای اجتماعی و جسمی، تهدیدی برای مقام و موفقیت و بالاخره تهدید یکپارچگی و تأمین شخص است. اضطراب سبب می شود که شخص اقدام های لازم را برای جلوگیری از تهدید یا تخفیف نتایج آن به عمل آورد. اضطراب یا آگاه کردن شخص به وجود خطر و اقدام به جلوگیری از آن، مانع آسیب دیدن می شود(جان بزرگی، 1382). اضطراب طبیعی یکی از عوامل مثبت شخصیت و از اجزای جدا نشدنی زندگی روانی است. نگرانی و اضطراب وقتی در حد معقول و بهنجار باشد نه تنها مخرب نیست، بلکه به عنوان نیروی سازنده، فرد را وادار می کند تا در موقعیت های گوناگون زندگی به نحو مؤثرتری عمل کند(کابلی و همکاران، 1388). اضطراب در برخی مواقع باعث ایجاد سازندگی و خلاقیت در افراد می شود، امکان تجسم موقیعت ها وتسلط بر آن ها را فراهم می آورد. اما وقتی اضطراب از میزان لازم بالاتر رود، شخص به صورت مبهم احساس نگرانی و ناآرامی کرده و خواب را آشفته و تصمیم گیری را برایش مشکل سازد، در این صورت اضطراب به منزله منبع شکست، موجب سازش نایافتگی گسترده ای می شود که فرد را از بخش عمده ای از امکاناتش محروم می سازد. این مشکل آزادی و انعطاف فرد را کاهش می دهد و طیف گسترده ای از اختلالات اضطرابی را به وجود می آورد. اضطراب همچنین می تواند بر کارکردهای جسمی و روانی نیز اثر نامطلوبی داشته باشد. شایع ترین مشکلات عاطفی و هیجانی که دانش آموزان نوجوان با آن مواجه هستند اضطراب می باشد(کابلی و همکاران، 1388). تعاریف عمده ای که در مورد اضطراب وجود دارد عبارتند از: اضطراب یک احساس منتشر، بسیار ناخوشایند، و اغلب مبهم دلواپسی است که همه انسان ها تجربه می کنند. اغلب علایمی مانند تنگی قفسه سینه، تپش قلب، تعریق، سردرد، ناراحتی مختصر معده و بیقراری که با عدم توانایی برای نشستن یا ایستادن همراه می گردد. این علایم، بین افراد متفاوت است(پورافکاری، 1386؛ به نقل از آقازاده قطب آبادی، 1391). اضطراب احساس دائمی آسیب پذیری است که فرد گمان می کند اتفاق ناگواری که نمی تواند نظارتی بر آن داشته باشد، رخ می دهد. احساس دائمی آسیب پذیری این باور را در فرد به وجود می آورد که دارای توانایی کمی برای حل مشکلات است و در نتیجه میزان ترس او در مقابل مشکلات افزایش می یابد و به همین دلیل فرد سعی می کند از موقعیت هایی که با مشکل همراه است دوری کند( بک و امری . Beck & Emery، 1985). اضطراب به عنوان سازه ای که دارای سطوح مختلفی شامل بدنی، شناختی، عاطفی و بین فردی است، شناخته می شود(آلن، 1955). ساراسون . Sara Seven (2003؛ به نقل از شریفی، 1376) نیز اضطراب را چنین توصیف کرد: اضطراب احساس اولیه فرد است که شامل دلهره و بلاتکلیفی می شود و معمولاً زمانی که فرد تهدیدی را برای خود یا عزت نفس خود حس می کند، رخ می دهد. به عقیده ی ساراسون، فشار روانی واکنشی است نسبت به موقعیت هایی که در آن ها شخص باید انتظاراتی را برآورده کند و با محدودیت های روبه رو است و یا باید از فرصت هایی استفاده نماید. قرار گرفتن در معرض فشار ممکن است واکنش های قابل مشاهده ای را موجب شود که اضطراب نامیده می شود. اضطراب یک حالت عاطفی نامطلوب است که با نگرانی، تنش و