پیشینه تحقیقات داخلی وخارجی الگوی کشت - دانلود رایگان
دانلود رایگان
دانلود رایگان لینک دانلود و خرید پایین توضیحاتدسته بندی : ووردنوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )تعداد صفحه : 7 صفحه قسمتی از متن word (..doc) : پیشینه تحقیقتحقیقات داخلیعباسی و قدمی (1388) تأثیر بهینه سازی الگوی کشت در کاهش مصرف آب و افزایش درآمد را مورد مطالعه قرار دادند. در این تحقیق مدل برنامه‌ريزي خطي به دلیل سادگی و کاربردی بودن آن و امکان بکار گیری در مدیریت منابع آب، بعنوان گزینه مناسب انتخاب گردید. مدل برای پنج دوره پنج ساله و با در نظر گرفتن تغییرات تدریجی اجرا شد. با توجه به نتايج مدل براي دشت فريمان- تربت جام مي‌توان گفت كه تغييرات در الگوي كشت در سالهاي مختلف طرح بگونه‌اي است كه با وجود كاهش برداشت از منابع آب زيرزميني سود خالص حاصل، روند افزايشي دارد، بطوريكه از703 میلیارد ریال در سال1390 به 754 میلیارد ريال در سال 1410 خواهد رسيد. با تعيين مناسب‌ترین الگوی بهره‌برداری از منابع آب موجود (سطحي و زيرزميني) با استفاده از مدل، بيلان منفي در منطقه مورد مطالعه تعديل شده و به تدريج مثبت مي‌گردد، بطوريكه در دشت فریمان- تربت جام از بيلان216- میلیون مترمکعب در وضع موجود به 20+ میلیون مترمکعب در سال 1410 خواهد رسید. سلطانی (1374) در مطالعات خود نتیجه گیری کرد که در مناطق خشک و نیمه خشک مهم ترین و محدودکننده ترین عامل تولید آب می باشد. این عامل مهم علی رغم نقشی که در کاهش عدم اطمینان فعالیت های زراعی دارد، خود دچار نوسانات عرضه است که غالبا توسط طبیعت کنترل می شود. از طرف دیگر تقاضا نیز در مقدار و نحوه مصرف آب نقش بسزایی دارد. ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضای آب، برنامه ریزی کنترل و مدیریت بهینه کاربرد آب را اجتناب ناپذیر می سازد.جعفری (1376) در ارزیابی اقتصادی سرمایه گذاری در سیستم های آبیاری تحت فشار در استان همدان از روش برنامه ریزی ریاضی چند دوره ای استفاده کرد و با مطالعه و مقایسه روش آبیاری بارانی و سطحی نتیجه گرفت که سزمایه گذاری در سیستم های آبیاری بارانی باعث گسترش سطح زیر کشت محصولات سودآور مانند یونجه می شود.اسدی و سلطانی (1379) در مطالعه خود که در دشت قزوین و به منظور تعیین الگوی کشت بهینه مقایسه الگوهای فعلی با الگوی بهینه، مقایسه درامد گروه های مختلف در برنامه بهره برداری کنونی و بهینه و همچنین تعیین حاشیه ایمنی زارعین انجام شده است از روش برنامه ریزی خطی استفاده نموده اند. نتایج آنها نشان داد که کاربرد الگوی بهینه به طور قابل ملاحظه ای درآمد زارعین را افزایش می دهد. تولیدکنندگان گندم دارای زمین کمتر از 20 هکتار، با بکارگیری الگوی کشت پیشنهادی از درآمد بالاتری برخوردار شدند. همچنین احتمال ریسک و خطر برای زارعین بیش از 10 هکتار در فعالیت تولید ذرت، نزدیک به 80% کاهش و سود بالاتری عاید آنها می شود. چیذری و قاسمی (1379) در مطالعه ای یک واحد 40 هکتاری در اقلید فارس را مورد بررسی قرار دادند. ایشان با استفاده از مدل های برنامه ریزی ریاضی و با توجه به اهداف مدیر واحد کشاورزی در زمینه استفاده از نهاده های زمین و آب، حداقل نمودن هزینه های متغیر تولید، حداکثر نمودن سود ناخالص و هدف تولید مطلوب، الگوی کشت بهینه را مشخص نمودند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که الگوی مورد استفاده واحد مذکور دارای توجیه اقتصادی نبوده و بکارگیری الگوی پیشنهادی سبب افزایش سود و کاهش هزینه های تولید و صرفه جویی در مصرف آب می شود.جعفری و رضوانی (1380) به بررسی راهکارهای مقابله با بحران آب در استان همدان پرداختند. آنها با استفاده از مدل برنامه ریزی خطی اقدام به بهینه سازی الگوی کشت موجود در حوزه آبخیز رودخانه قره چای نمودند و به این نتیجه رسیدند که با بهینه سازی الگوی کشت در مقایسه با الگوی فعلی، 38/16 درصد درآمد افزایش می یابد. همچنین در الگوی بهینه میزان مصرف آب در مقایسه با الگوی فعلی 38/27 درصد کاهش خواهد یافت.روحانی و همکاران (1386) به تعيين الگوي زراعي بهينه با تاکيد بر پايداري منابع آب پرداختند. هدف اصلي اين مطالعه دست يابي به الگوي کشت بهينه اي بود که حداقل به اندازه بيلان منفي، در آب صرفه جويي کند و ضمن پاسخگويي به نياز آبي مردم منطقه، از لحاظ اقتصادي و اجرايي قابل قبول زارعين محل باشد. در اين راستا، به منظور نيل به هدف تحصيل بهينه منابع آبي محدود، استفاده از برنامه ريزي خطي و نرم افزار LINDO اين امکان را فراهم ساخت تا چهار الگوي زراعي جهت مقايسه با وضع موجود در قالب پنج مدل طراحي و اجرا شوند. نتايج این مطالعه نشان داد که در الگوي زراعي بهينه، صرفه جويي در مصرف آب به ميزان 74/11 درصد، در نيروي کار 39/21 درصد، در هزينه هاي جاري 42/14 درصد، در سرمايه گذاري سيستم هاي آبياري تحت فشار 05/1 درصد و در زمين 13/2 درصد بوده است و بازده برنامه اي آن 11/3 درصد بيشتر از وضع موجود بود.منتظر و لطفی (1387) توسعه و کابرد مدل برنامه ريزي الگوي بهنيه کشت و تخصيص منابع آب شبکه هاي آبياري را مورد مطالعه قرار دادند. اين تحقيق با هدف توسعه يک مدل برنامه ريزي غير خطي به منظور تعيين الگوي بهينه کشت و تخصيص آب در سطح شبکه هاي آبياري بر اساس توابع توليد و يکنواختي پخش آب انجام گرديد. نتايج نشان داد که در بين محصولات الگوي کشت منطقه، پياز بيشترين مقدار شاخص بهره وري سود خالص به واحد حجم آب مصرفي و يونجه کمترين مقدار اين شاخص را دارا مي باشد. در شرايط خشکسالي و براي الگوي کشت بهينه شبکه، مقدار اين شاخص براي اين دو محصول بترتيب 75069 و 3055 ريال بر مترمکعب برآورد گرديد. بيشترين سطح زير کشت در دوره هاي آبي خشک و تر مربوط به محصول گندم و بترتيب معادل 19350 و 23599 هکتار تعيين شد. محاسبات بيانگر آن است که در شرايط خشکسالي مي توان با مديريت الگوي کشت، مقدار شاخص بهره وري کلي شبکه آبياري را به 12665 ريال بر مترمکعب افزايش داد.عبدالهی (1387) نقش سياستگذاري ناهماهنگ در توسعه ناپايدار كشت پسته با تاكيد بر منابع آبي را مورد بررسی قرار داد. در اين مطالعه با استفاده از داده هاي دوره زماني 1360 تا 1383، نقش سياستگذاري ناهماهنگ در توسعه ناپايدار كشت پسته در ايران بررسي شده است. نتايج نشان داد كه سياستگذاريهاي مستقل و ناهماهنگ در بخشهاي كلان اقتصادي، منابع آب و كشاورزي و رفاه اجتماعي را كاهش داده و باعث توسعه ناپايدار كشت پسته در ايران شده است. نتايج مدل شبيه سازي نمايان ساخت كه سياستهاي انگيزه اي براي حفظ منابع آب (مانند ماليات بر آب) تنها در صورتي موفق هستند كه نرخ تنزيل پايين بوده و ثبات اقتصادي وجود داشته باشد؛ لذا در شرايط نرخ تنزيل بالا بايد از ابزارهاي ديگري مانند كنترل قانوني استفاده كرد. همچنين افزايش قيمت پسته بر اثر سياستهاي تشويق صادرات غيرنفتي در بخش كشاورزي تنها هنگامي رفاه اجتماعي را افزايش داده و باعث توسعه پايدار شده كه همزمان با آن سياستهاي حفاظت از منابع آب تشديد گرديده است. بنابراين، سياستگذاري در هر يك از بخشها، بدون توجه به ديگري، رفاه اجتماعي را كاهش داده و باعث ناپايداري در توسعه كشت پسته شده است.